Knokken

Omdat ik een dinges kater ben denken ze hier dat ik niks meer zou kunnen. Nou mooi mis. Ik kan alles nog! Vooral indruk maken op de leuke jonge poesen hier in de buurt. En geloof me hier wonen er nog wel wat. Vooral die kleine bruine van 2 huizen verderop. Als ze hier buiten voor het raam langs loopt dan spring ik gelijk op.

Wauw wat een heerlijke dame is dat. Met gemauw en getik op de ramen probeer ik haar aandacht te trekken. Dat lukt me ook nog…voor even dan… helaas . Want buiten lopen er allemaal jongere concurrente rond…van die hele stoere die ‘s nachts gaan vechten.

En ik? Ik zit dan binnen…..ik zit altijd binnen. Soms mag ik wel naar buiten hoor…helaas zit ik dan vast aan een touwtje. Dat komt omdat ik heel lang gelden toen ik nog jong was een ernstig ongeluk heb gehad. Ik schijn niet goed meer te kunnen springen. En mijn baasjes zijn bang dat ik niet goed tegen die andere katers uit de buurt op zou kunnen. Onzin!!! Dat kan ik wel!

Als ik buiten aan mijn lijntje zit laat ik af en toe zien dat ik nog kan knokken als de beste. Alleen jammer dat ze me niet geloven omdat na het gevecht meestal mijn belager niet echt weg vlucht. Meestal gaan ze dan zich voor mijn neus lekker zitten oppoetsen.

Dat snap ik niet. Ik laat ze dan maar. Mijn baasjes kijken dan lachend vanachter het raam naar dit tafereel. Extra vernederen is dat. Ze snappen gewoon niet dat dit allemaal komt omdat ik vast zit!