Sproeien

Het is weer zover…ik kon het niet laten. Ik weet dat het niet mag in huis en toch moest ik het doen. Het was niet te houden…mijn geur moest er over heen. Dat kwam ook omdat de mensen die op deze plek zaten zo erg roken naar soortgenoten van mij. Niet te geloven wat was die lucht sterk. Dus ze konden me wat hoor en ik heb het gewoon gedaan waar ze allemaal bijzaten. Lekker over de bank heen gesproeid.

Maar ja de gevolgen he…. Ik was al een tijdje naar de keuken en gang verbannen en mocht onder strenge toezicht toch wel weer de kamer in. Maar die baasjes van mij waren er even niet bij en het bezoek wist niet van mijn sproeidrang. Ze begonnen mij zelfs helemaal aan te halen toen ik zo stond te snuffelen bij de bank. Tja toen hield ik het dus niet meer. Mijn staart ging om hoog en ik begon. Ze hadden wel zoiets van foei dat mag niet. Dus ik stopte meteen en ben ook maar snel ergens weg gekropen.

Maar het was te laat en mijn baasjes kwamen er aan gelopen. Ze hebben mij nu dus voorgoed uit de woonkamer verbannen. Maar ik ken mijn baasjes wel een beetje. Vooral die kleine vrouwelijke. Nu mag ik toch af en toe als de grote baas weg is een poosje op de stoel in de woonkamer liggen.

Maar bij iedere stap die ik zet word ik nauwlettend in de gaten gehouden. En moet ze even de kamer uit dan moet ik mee. Ach ik kan het ook allemaal niet helpen denkt ze. En daar maak ik gebruik van. hihi